Op de bodem van het leven is er alleen pijn
We kunnen vroegere krenkingen levendig in ons bewustzijn terugroepen – alsof we ze net hebben meegemaakt. Bij elke heractivering van deze geheugensporen wordt opnieuw woede gewekt, alsof het geheugen de woede chronisch maakt. Die chronische woede noemen we haat.
Ik zing jou in slaap, mijn lief
Sahar brengt haar pasgeboren baby dicht bij haar gezicht. Wat ruikt het pure, nieuwe leven toch lekker. Alsof het kindje direct uit de hemel is gevallen. Een volmaakt geschenk, een schittering van het hemelrijk en een echo van God nabij.