Labels misbruiken

U bent nu aan het formeren met uw broeders van de VVD, D66 en de ChristenUnie. Het CDA mag eindelijk weer regeren, na een aantal jaren in de oppositiebanken te hebben doorgebracht. U bent leider van een echte bestuurderspartij dus dat moet u zwaar gevallen zijn, nietwaar? Maar ja, de puinhopen van het PVV-gedoogkabinet moesten wel opgeruimd worden. Bijna was het CDA ten onder gegaan aan interne twist. Volgens een deel van uw achterban was samenwerking met Wilders geen probleem, een ander deel protesteerde openlijk. Hoog tijd dus om te ‘herbronnen’, zoals u dat noemde. Ik vind dat een mooi woord – het suggereert een nieuwe geboorte. Wie zijn bronnen opnieuw bestudeert vindt namelijk altijd wel weer een hoopvolle, nieuwe weg.

Tijdens de verkiezingscampagne zag ik dan eindelijk het resultaat. Maar ik was er niet blij mee. U zegt nu openlijk: “Nederland moet weer gaan staan voor onze nationale normen en waarden!” Wie kan het daar niet mee eens zijn? Elke natie of volk is immers gestoeld op een gedeelde identiteit en daar mogen en moeten we met zijn allen trots op zijn. Ik word echter wantrouwend wanneer het woordje ‘joods-christelijk’ daaraan toegevoegd wordt.

Want kunt u mij alstublieft voor eens en altijd uitleggen wat die nu zijn? We hebben zover ik weet in dit land de homorechten, de vrouwenrechten, diverse mensenrechten, de Grondwet en al dat moois vaak verworven als reactie op onderdrukkende mechanismen vanuit het christendom. En met de joden was u ook al niet al te beste maatjes tijdens de oorlogsjaren.

Ik zeg dit niet om u te pesten of om het christendom af te serveren. Ik zeg het slechts om u te bewegen het label ‘eeuwenoude joods-christelijke cultuur’ eens niet zo vanzelfsprekend te misbruiken. Want die joods-christelijke normen en waarden zijn pas ná de Tweede Wereldoorlog in ons vocabulaire opgedoken. Dit soort romantiek verschaft de mensen in Nederland een schijnidentiteit. We hebben geen behoefte aan spookidentiteiten, maar aan échte normen en waarden, die het weefsel in de samenleving sterker maken.

Afpakken

Kijk, u bent een witte man. U bent christen, zit in het centrum van de macht, bent van voorname komaf en ook nog eens hoogopgeleid. Kijkt u eens om u heen en vertelt u mij hoe groot de groep mensen is die op u lijkt? We zijn een divers land geworden en de toekomst is nog diverser. Tijdens de jaarlijkse H.J. Schoolezing vertelde u over de ‘Gewone Nederlander’ en u noemde hem ‘ontheemd’, omdat hij dankzij globalisering en immigratie iets kwijtgeraakt is.

Toe maar. Wat is hem concreet afgepakt? En hoe ziet hij er uit? Is hij ook wit, christen en patriciër, zoals u? Welnee. De gewone Nederlander is net zo’n hersenschim als Henk en Ingrid. Hem is niks afgenomen. Hem is slechts de taal van wantrouwen geleerd, onderwezen door politici die goed weten dat een wij-zij denken stemmen oplevert. Of hebben globalisering en immigratie werkelijk geleid tot een stijging van huurprijzen, zorgkosten en meer armoede?

Als journalist moet ik toetsen of u de waarheid spreekt. Dat doet u niet. Ook moet ik onderzoeken hoe u uw macht gebruikt. Die zet u in om een gevaarlijke wij-zij samenleving te scheppen. Balkenende zou herhalen wat hij tegen Wouter Bos ooit heeft gezegd: “U liegt en u draait.” Mijn advies: neemt u de inspirerende Bijbel ter hand en vertel de gewone Nederlander niet over zijn superioriteit, maar over solidariteit, compassie, broederschap, verantwoordelijkheid, inclusiviteit en andere nobele woorden. Ik geef toe, dit is ongewone taal, maar Nederland heeft vooral bestaan dankzij de gebundelde kracht en inventiviteit van zeer vele Ongewone Nederlanders. Met voorname groet.

Een uitgebreider artikel is gepubliceerd op Republiek Allochtonië